Oksydowanie na zimno : Zrób to sam

Z racji, że jestem w trakcie renowacji starego, prawie że pełnoletniego HW50 to pomyślałem że poza drewnem można by poprawić i oksydę która miała już kilka rysek oraz gdzie nie gdzie drobny nalocik i wytarcia. A że nie dawało mi to spokoju, więc postanowiłem zabrać się za to od razu przy użyciu środków dostępnych w domu

Na samym starcie należało zakupić środek którym zamierzamy naprawić żelastwo, mnie ta czynność odpadła ponieważ miałem w starych zapasach buteleczkę oksydy "Tetra Gun LIQUID BLUE". Do tego papierki ścierne o różnych gradacjach w zależności od upodobania, ale do końcowego wypolerowania najlepiej jak najdrobniejsze. Pasty polerskie do polerowania karoserii samochodowych oraz buteleczkę benzyny ekstrakcyjnej

Pracę zacząłem od zdrapania pierwotnej oksydy zarówno z systemu jak i z lufy (w jej przypadku wcześniej delikatnie młoteczkiem i drewnianym knebelkiem wybiłem muszkę) przecierając ją papierkami ściernymi o gradacjach 600-800-1200 (szkoda że nie miałem pod ręką papierka 2000, wtedy efekt byłby lepszy ). Po dokładnym przetarciu papierkami postanowiłem jeszcze całość wypolerować na lusterko pastą ścierną "K2: Aluchrom". Po tym zabiegu całość wypłukałem dokładnie w misce z benzyną bezołowiową Pb95 (na dobrą sprawę nie jest to zabieg konieczny ale mi pozwolił przy jednoczesnym wycieraniu szmateczką dobrze wypłukać wszystko z pyłu i innego śmiecia) Następnie po wysuszeniu i odparowaniu benzyny całość tuż przed samym oksydowaniem przetarłem wacikiem higienicznym (baby tego używają chyba do makijażu, nie jestem pewien, ja swojej podebrałem z łazienki ) nasączonym w benzynie ekstrakcyjnej. I tutaj warto odnotować, że całą operację przeprowadzałem w rękawiczkach chirurgicznych. Po odparowaniu naszego odtłuszczacza jakim była ww benzynką zabieramy się za oksydowanie . Moczymy kolejny, czysty już wacik w oksydzie i ruchami jednolitymi, ciągłymi smarujemy wzdłuż i w szerz pacjenta. Od razu zauważamy że powierzchnia czernieje momentalnie, w zależności od naszych ruchów, ilości oksydy na waciku a nawet siły docisku i tarcia, oksyda będzie przybierała różne kolory, z początku wygląda to jak rozlana benzyna (fiolet, niebieski etc.) oczywiście my się tym nie przejmujemy i smarujemy dalej, gdy całość będzie już pokryta owym nalotem, dajemy jej odpocząć ok minute, a pal licho ja czasem i dwie czy trzy dawałem jak się zamyśliłem . Po odczekaniu owej chwili, potrzebnej oksydzie aby wyschła, bierzemy oksydowany fragment i moczymy pod bieżącą wodą (ja w tym czasie, podczas moczenia, przecierałem całość ręką, oczywiście cały czas w rękawiczce). Tak umyty fragment wycieramy do sucha (ja wycierałem ręcznikiem, trochę wody zdmuchiwałem kompresorem, a trochę podgrzałem opalarką, ot aby żadna kropelka nie została ). Gdy już mamy opłukany i suchy kawałek metalu, przecieramy go ponownie wacikiem nasączonym w benzynce ekstrakcyjnej (lepiej mieć spory zapas tych wacików, mnie poszło pół paczki) i po jej odparowaniu nakładamy kolejną warstwę oksydy (ja praktycznie każdą kolejną nakładałem nowym wacikiem) Operację taką przeprowadzamy wedle uznania, ja nałożyłem gdzieś z pięć warstw. Po nałożeniu ostatniej warstwy, opłukaniu i wysuszeniu nie musimy już specjalnie tego odtłuszczać tylko przyglądamy się efektowi. Najprawdopodobniej nie będzie on w 100% idealny bo: tu gdzieś przebarwienia, tu gdzieś jakiś reflex, tu inny kolor, tam inny ) aczkolwiek to nie jest regułą, mi np. lufa wyszła od razu idealnie a system nie . W każdym bądź razie na to tez jest sposób. Bierzemy do ręki kawałek ściereczki/starego ciucha/szmaty cokolwiek aby było w miarę delikatne i nadawało się do polerki gdyż nakładamy na nią pastę woskową "K2: Tempo" i delikatnie, z wyczuciem polerujemy całość. Po wytarciu pasty czystym kawałkiem ściereczki ukazuje nam się piękna, jednolita oksyda świecąca się niczym psu jajca na wiosnę . Na tym etapie można by powiedzieć że robota zakończona ale ja dla pewności zostawiłem to luzem na noc, niech sobie poleży (podobno wtedy oksyda się utwardza/wzmacnia) na drugi dzień możemy całość przelecieć szmateczką nasączoną np. w PKB i cieszyć się wspaniałą robotą za niewielkie pieniądze .

Co do wytrzymałości takiej oksydy to na razie powiem tyle że niosąc obydwa elementy (system i lufę) kilka razy przygrzmociłem nimi niechcąco o siebie i nie powstała żadna ryska

Opis powstał dzięki namowom naszego forumowego kolegi i od niedawna moda Antonio

No i pięknie ktoś w końcu przełamał się z oksydacją na zimno
Jak dla mnie ekstra.
Ale proszę bez person

Z początku byłem sceptycznie nastawiony co do efektu takiej operacji po wnikliwej lekturze opinii na ten temat (dlatego też buteleczka z oksydą stała sobie zapomniana w szafeczce), ale jak widać nie taki diabeł straszny jak go malują

Przyznam się szczerze że nie widziałem wcześniej efektow pracy taką oksydą.
Wiem że jak się robi zaprawki to wychodzą niemiłosierne placki.
Ale w całości pociągnięte równomiernie daje ładny efekt wizualny.
Teraz trzeba czekać by zobaczyć jak jej odporność na warunki użytkowania.

Podczas tuszowania rys jest to bardziej widoczne ponieważ każda oksyda daje inny odcień. Aczkolwiek można się ratować nakładając wiele warstw i delikatnie polerując, wtedy właśnie część tych placków zanika. Ta oksyda której teraz użyłem pod odpowiednim kątem daje ciut błękitną poświatę, a są takie które dają mocną czerń. Sporo też zależy od jakości samego płynu, kiedyś miałem jakiś badziew typu "NU-BLAK 82" która była strasznie tragiczna oraz Klevera którą uważam za jedną z najlepszych ale też i najdroższą. Ta której teraz użyłem, z trudem ale nawet oksyduje znal

Edit:
Co do wytrzymałości, to z tym będzie problem, ponieważ ja na ogół bardzo dbam o zabawki, wręcz bym powiedział pedantycznie. Ale lufa od naciągania może się prędzej czy później wytrzeć a i jakaś inna ryska też nie jest nieunikniona, pożyjemy zobaczymy

Pożycz mi na testy po tygodniu nie poznasz

Umowa stoi Mam jeszcze pół buteleczki to wiesz, raz dwa się pacjenta zoperuje nawet w okopie pod ciężkim ostrzałem

Jak byś znalazł chwilę pooksyduj kawałek jakiegoś ,,złomu" do połowy i potraktuj mało kulturalnie warto by zobaczyć co wytrzyma no i oczywiście opisz.

Ok, załatwione

Jak przetoczę lufę to tą(Oksyda do stali, miedzi, mosiądzu, znalu, żeliwa) wypróbuję.

gonzales napisał(a):nie taki diabeł straszny jak go malują

A malują zajebiście
Fajnie fajnie normalnie fach w ręku

Tutaj widać oksydę w pełnej okazałości, przy naturalnym świetle i już po zamontowaniu złomu na drewnie







Co do wytrzymałości o którą pytał wcześniej neofita to mogę dodać że podczas montażu karabinka kilka razy śrubokręt wymknął mi się z rąk z impetem trafiając i szorując oksydę, lecz mimo to ta pozostała nienaruszona

Lecz mimo to, postaram się niedługo przygotować jakiś obiekt który pooksyduję i porzucam nim po trawie, po chabuziach, po kostce etc. i wtedy dodam kolejne spostrzeżenia co do jej wytrzymałości